tak jak ciche są źdźbła trawy w porannym słońcu.
Ziemia uczy mnie cierpienia
tak jak pradawne skały cierpią przez swoje wspomnienia.
Ziemia uczy mnie pokory
tak jak skromne są pąki kwiatów, nim rozkwitną.
Ziemia uczy mnie czułości
tak jak matka chroniąca swoje młode.
Ziemia uczy mnie odwagi
tak jak samotne drzewo rosnące na pustkowiu.
Ziemia uczy mnie bezsilności
tak jak mrówka drepcząca po piasku.
Ziemia uczy mnie wolności
tak jak orzeł wznoszący się wśród chmur.
Ziemia uczy mnie rezygnacji
tak jak umierające jesienią liście drzew.
Ziemia uczy mnie odrodzenia
tak jak ziarno odżywające na wiosnę.
Ziemia uczy mnie zapominać
tak jak śnieg zapomina że istniał, gdy topnieje.
Ziemia uczy mnie doceniać szczęście
tak jak wyschnięte pola spływające deszczem.
*
Earth teach me stillness as the
grasses are stilled with light.
Earth teach me suffering as
old stones suffer with memory.
Earth teach me humility as
blossoms are humble with beginning.
Earth teach me caring as the
mother who secures her young.
Earth teach me courage as the
tree which stands alone.
Earth teach me limitation as the
ant which crawls on the ground.
Earth teach me freedom as the
eagle which soars in the sky.
Earth teach me resignation as the
leaves which die in the fall.
Earth teach me regeneration as the
seed which rises in the spring.
Earth teach me to forget myself as
melted snow forgets its life.
Earth teach me to remember kindness
as dry fields weep in the rain.
This is a Native American prayer from the Ute, North America.
I also found inspiring visualisation of this one, with beautiful photos, here.
